حرفهايي كه در دلم ماند

((... سرمایه های یک دل ، حرفهایی است که برای نگفتن دارد... ))

Tuesday, August 30, 2005

پنجره بسته

پنجره ها را بسته اند
تا سکوت معصومانه نیاز را نشنوند
پنجره ها را بسته اند
تا نگاه بی گناه التماس را نبینند
پنجره ها را بسته اند
مبادا قاصدکی از دریچه احساس به قصر حقیرانه باورهایشان حمله کند
پنجره ها را بسته اند
و خود را پشت پرده های غرور پنهان کرده اند
مبادا نسیم حقیقت پایه های سست آرزوهایشان را در هم بریزد
کاش میدانستند
مرگ آرام آرام از پنجره بسته زندگی عبور خواهد کرد
و آن روز تنها تر از همیشه
تسلیم خواهند شد

2 Comments:

  • At Friday, September 2, 2005 at 1:34:00 PM GMT+4:30, Anonymous Anonymous said…

    من به زيبايی باران ايمان دارم و به طراوت دانه هايش و لحظه ی زيبای رنگين کمانش .با صدای قطره هايش به خواب ميروم وتا بی نهايت به اوج می رسم و تنها لمس دانه هايش ياد آور بهترين هايم شد ٬ و تماشای شکوهش...

     
  • At Friday, September 2, 2005 at 1:35:00 PM GMT+4:30, Anonymous Anonymous said…

    سلام.حالتون انشالله که خوب باشه و هرجاهستید دلتون شادباشه.مبعث رسول اکرم(ص)برشما وهمه مسلمانان مبارکباد..پاینده باشید و شاد

     

Post a Comment

<< Home

 


FREE Hit Counters!